Maciej Cisło:
"Podczas warsztatów poetyckich w IBL-u zadałem swoim
studentom dopisanie a vista jednej zwrotki do wiersza Jarosława Iwaszkiewicza
pt. „Piosenka”. Wiersz jest nierymowanym 8-zgłoskowcem, trocheicznym,
czterostopowym, opatrzonym epiforą „A obłoki jak obłoki”. W trzeciej zwrotce
rym a-a-a. Oto ten utwór:
Kwiaty kwitną, drzewa szumią,
Rzeki płyną, ryby dechną,
Świat się zjawia i odpływa.
- A obłoki jak obłoki.
Psy szczekają, koty miauczą,
Ludzie płaczą, flet się śmieje,
Mąci się coś i wyjaśnia.
- A obłoki jak obłoki.
Wiersze piszą, marsze grają,
Na kolumny się wspinają,
Rodzą się i umierają.
- A obłoki jak obłoki."
Moja odpowiedź :-) :
Kosmos ciągle się rozszerza,
Chociaż jest to bez znaczenia
Oraz to, że krąży Ziemia
- a obłoki jak obłoki
Gwiazdy świecą swoim światłem
Księżyc niby czasem zgaśnie
Bóg pomilczy, aż nie zaśniesz
- a obłoki jak obłoki
Galaktyki, droga mleczna
Moja, twoja podopieczna
Niewiadoma, ponoć wieczna
- a obłoki jak obłoki
Kraków, 11.III.2014
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz