Aż nie zaśniesz

Maciej Cisło:

"Podczas warsztatów poetyckich w IBL-u zadałem swoim studentom dopisanie a vista jednej zwrotki do wiersza Jarosława Iwaszkiewicza pt. „Piosenka”. Wiersz jest nierymowanym 8-zgłoskowcem, trocheicznym, czterostopowym, opatrzonym epiforą „A obłoki jak obłoki”. W trzeciej zwrotce rym a-a-a. Oto ten utwór:

Kwiaty kwitną, drzewa szumią,

Rzeki płyną, ryby dechną,

Świat się zjawia i odpływa.

- A obłoki jak obłoki.

Psy szczekają, koty miauczą,

Ludzie płaczą, flet się śmieje,

Mąci się coś i wyjaśnia.

- A obłoki jak obłoki.

Wiersze piszą, marsze grają,

Na kolumny się wspinają,

Rodzą się i umierają.

- A obłoki jak obłoki."

Moja odpowiedź :-) :

Kosmos ciągle się rozszerza,

Chociaż jest to bez znaczenia

Oraz to, że krąży Ziemia

- a obłoki jak obłoki

Gwiazdy świecą swoim światłem

Księżyc niby czasem zgaśnie

Bóg pomilczy, aż nie zaśniesz

- a obłoki jak obłoki

Galaktyki, droga mleczna

Moja, twoja podopieczna

Niewiadoma, ponoć wieczna

- a obłoki jak obłoki

Kraków, 11.III.2014

Skrzypce

W dobie informacji,
dezinformacja gra pierwsze skrzypce,
czyny nie idą w parze ze słowami,
a jeśli,
robią to niejawnie.

Czyny są skuteczniejsze,
jak i słowa bywają
świadome.

Wszystko ma znamiona konkretnego planu.
Czy naszym potomkom,
przyjdzie znowu,
zastanawiać się,
jak do tego dopuszczono,

że człowiek
zabił człowieka.

Kraków, 2.III.2014