sobota, 16 grudnia 2017

Siatka



Przez otulającą ciasno siatkę
przez jej białe plastikowe nici
przeziera zielony kształt
wspomnienie radosnego życia

Ściśnięte pędy i igły pamiętają
lata beztroskiego wzrostu
wśród podobnych sobie istot

Przycięte pędy i brak korzenia
jasno ukazują im cel istnienia, 
ich krótką drogę do nie istnienia

Wybierajcie wybrzydzajcie
niedoskonałości wierzchołków
niedociągnięcia poziomów
nieidealności zamordowanych drzew

16 XII 2017 
Kajetan Radomiński 

poniedziałek, 11 grudnia 2017

40


Czas
W tym wszystkim co za mną.
W tym co przede mną.

Czas niewiadomych barw
muzyką brzmiących prawd.

Poznawczy dłoni i stópek ruch
tchnienie życia
ciało i duch.

Zgoda na siebie z czterdziestu lat
niechciane zwroty wydarzeń
błędnych decyzji gorzki smak.

W tych wszystkich
czterdziestu miliardach miliardów gwiazd
jesteś Ty i ja
my wszyscy różni tak
w takosamości ludzkich spraw.

11 XII 2017, Kraków
Kajetan Radomiński